Ένα ποίημα για τις ευρωεκλογές 2014

Κάτω από 2 γέφυρες
κυλάει το ποτάμι
δίπλα του φύτρωσε μια ελιά
που φύτεψαν οικολόγοι πράσινοι

Από πάνω περνάει ένας λαϊκός
στην μπλούζα του γράφει ορθόδοξος
και του έχει χαλάσει ο συναγερμός

αποφάσισε να αναλάβει δράση
και σκέφτηκε να τον πετάξει σύριζα
λίγο μετά αφού είχε χαράξει η αυγή

από εκεί έτυχε να περνάει ένα κομμουνιστικό κλιμάκιο
με στόχο την ένωση για την πατρίδα και τον λαό

οι κεντρώοι που βρέθηκαν εκεί δεν προχώρησαν σε ένωση
για να δημιουργήσουν μία δημοκρατία νέα

Ανταρσία φώναξε ο βάτραχος μέσα από το νερό
και ας το λέγανε Δημάρ-ατο

Πώς βγήκαν εκφράσεις όπως «Τον μαύρισα» και «Θα το ρίξω δαγκωτό»

Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα (απ εδώ και το ψηφιδωτό) την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων.

Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914. Μέχρι τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι.

Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Από εδώ και η φράση "τον μαύρισαν".

Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο.

Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα, ενώ , μόνο, σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή.

Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των "δικών τους" και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Από εδώ και η φράση "θα το ρίξω δαγκωτό"